Maciej Kuczyński, Atlantyda, wyspa ognia – streszczenie, problematyka
Streszczenie
1
Tej nocy nie było widać księżyca. Na wodzie kołysał się cień statku.
Awaru leżał na pokładzie, a ktoś zawołał Kamau, aby powiedział, na co czekają, ponieważ zapewne oni ich widzą. Awaru chciał płynąć, ale Kamau nie pozwalał mu. Potem stwierdził, ze może popłynąć. Statek, który był ukryty w mroku stał się widoczny na świetlistej tafli. Amaru opuścił się na wodę i zaczął płynąć. Nagle zobaczył rekina, więc leżał w wodzie bez ruchu, potem płynął dalej, brzeg wyspy był blisko. Ryba zaatakowała go, później nie pojawiła się, a on wspiął się na skałę.
2
Awaru próbował wstać, ponieważ musiał oddalić się od wybrzeża. Coś poruszyło się w ciemnościach. Dotykały go jakieś łapki, to była cała gromada zwierząt. Potem zrozumiał, że znowu jest sam. Zobaczył port na zachodnim wybrzeżu wyspy. Był tam wielokrotnie. Zatokę od lądu dzielił kamienny mur, poprzez który nikt nie mógł zajrzeć w głąb wyspy. Wyspiarze przynosili na wymianę liczne przedmioty, pamiętał ich twarze.
3
Szedł ku środkowi wyspy po skalnych płytach we mgle. Będzie mógł podyktować jej opis królewskiemu pisarzowi. Awaru spadł w dół i utknął w grząskim bagnie. Zapadał się coraz głębiej. Zrozumiał, że na dnie błota leżą ciała wojowników. Wtedy dotknął palcami czegoś twardego i wydostał się na brzeg. Cofnął się do lasu.
4
Las opóźniał jego pochód. Znajdował się już na skraju. Jego wzrok sięgał już do środka wyspy, ale nie było żadnych śladów osady. Zobaczył gdzieś w oddali pierwszego na wyspie człowieka. Potem znalazł się w zaludnionej okolicy, słyszał głosy ludzi.
5
Zbliżał się ten moment, gdy miał się spotkać z wyspiarzami. Kamau radził mu, aby jak najszybciej znalazł się wśród
